İSMİNİ ANDIKÇA AĞLARLAR...

Bir Kadının Resûlullah Hakkında Söylediği Kaside

Zeyd b. Eşlem [r.a] anlatıyor: “Yine bir gece Ömer b. Hattâb [r.a] şehri kolaçan etmek için dolaşmaya çıkmıştı. Gecenin bir vakti, evin birinde kandilin yanmakta olduğunu gördü ve yaklaştı. Yaşlı bir kadın evinde oturmuş hem yün örüyor hem de bir beyit okuyordu:

İyilerin salât-ü selâmı Muhammed‘in üzerine olsun, Bütün seçilmiş ve hayırlı kimseler sana rahmet okusun, . Sen geceleri sabahlara dek namaz kılar ağlardın, Keşke bir bilebilseydim ölüm ne denli çeşitlidir! Acep ahiret yurdu beni habibimle bir araya getirecek midir?!

Kadın bu kasideyi Hz. Peygamber [s.a.v] için söylüyordu. Hz. Ömer [r.a] [r.a] bu sözleri duyunca oturup ağlamaya başladı. Nihayet dışarıdan ağlama sesleri geldiğini işiten kadın kalktı ve kapıya geldi.

- Kim o, diye sordu.

- Hattâb oğlu Ömer! dedi. Kadın,

- Benim Ömer‘le ne işim olur! Hem Ömer bu saatte burada ne yapıyor? Hz. Ömer [r.a],

- Allah sana merhamet etsin! Ne olur kapıyı aç. Korkma bir şey olmaz! Bunun üzerine yaşlı kadın kapıyı açtı, Ömer [r.a] içeri girdi.

- Az önce söylediğin beyitleri benim için tekrarla, dedi. Kadın da ona az önce okuduğu beyitleri okudu. Son mısraına geldiğinde Ömer [r.a],

- İkinizin arasına beni de sokmanızı istiyorum, dedi. Bunun üzerine kadın şöyle okudu:

Acep ahiret yurdu habibimle bir araya getirecek mi?! Ey affı mağfireti bol olan! Ömer‘i de bağışla!

Hz. Ömer [r.a] bundan hoşnut oldu ve evine geri döndü.“



İbn Ömer ve Enes‘in Resûlullah‘ı [s.a.v] Andıkları Zamanki Durumları

Âsim b. Muhammed, babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Ben, ibn Ömer‘in yanında Resûlullah‘ın isminin anılıp da onun gözlerinden yaşlar boşaltmadığı hiçbir zamanı görmedim.“

Müsennâ b. Saîd ez-Zârî, Enes b. Mâlik‘ten [r.a], “Resûlullah‘ı rüyamda görmediğim hiçbir gece olmadı“ dediğini işittiğini ve bunu söyledikten sonra da ağladığını rivayet etmiştir.

O‘nu Böyle Sevdiler (s.a.v.)



M. Yusuf Kandehlevî
Semerkand Yayınları


O’NU (s.a.v) BÖYLE SEVDİLER
Sahabelerin Resûlullah’a (s.a.v) Duydukları Sevgi

Resûlullah’ın (s.a.v) seçkin arkadaşları O’nun etrafında kenetlenmişler, O’nun sözlerini, davranışlarını, ahlaki özelliklerini bütün benlikleriyle benimsemişler ve izlemişlerdi. Onların yaşadığı o kutlu zaman diliminde o yüce şahsiyetlerin hayatlarının merkezinde O vardı, gözleri O’ndan başkasını görmüyor, O’nu her şeyden, herkesten daha çok seviyorlardı.

Sahabelerin Resûlullah’a (s.a.v) karşı besledikleri sevgi o zamanın müşriklerince anlaşılmaz ve tuhaf bulunuyordu. Bu sevginin gösterildiği çeşitli olaylara şahit olan müşrikler, hiçbir insanın bu kadar sevilmediğini söylüyorlar, sahabelerin Resûlullah’ı (s.a.v) nasıl olup da bu kadar sevdiklerini anlayamıyorlardı.

Acaba Ashab-ı Kirâm, Resûlullah’ı (s.a.v) nasıl sevmişti?